ΓΎΡΝΑ ΚΑΙ ΠΆΛΙ

Έφυγες και αισθάνομαι

σκαρί πια τσακισμένο

που το χτυπάνε οι καιροί

έφυγες και κατάντησα

σκαρί με ένα κουπί

πια παραπεταμένο

Γύρνα και πάλι να φέρεις

ζωντάνια απ' την αρχή

γύρισε αφού το ξέρεις

δεν έχω άλλη ζωή

Έφυγες και αισθάνομαι

αυλή χωρίς λουλούδια

που τα χουν κάψει οι καιροί

έφυγες και κατάντησα

μια αυλή χωρίς ψυχή

που κλαίει και η πούλια

ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΨΕΣ

Κατάντησα αθεράπευτη

για τη δική σου αγάπη

είναι καημός αγιάτρευτος

ποτάμι τρέχει το δάκρυ

Γιατί με εγκατέλειψες

δεν βρίσκω γιατρειά

πονάω που μου έλειψες

ψάχνω για παρηγοριά

γύρισε πίσω ξανά

Κατάντησα αλκοολική

για σένα που αγαπάω

δείχνουν και λένε να η τρελή

αχ και πιο πολύ πονάω

ΒΆΛΕ ΑΚΌΜΗ ΈΝΑ ΠΟΤΌ

Βάλε ακόμη ένα ποτό

μπάρμαν ένα σφηνάκι

έφυγε εκείνη π' αγαπώ

με πρόδωσε σαν το χριστό

και χω πολύ σαράκι

Ήταν γραφτό μου ως εδώ

απόψε να την χάσω

δεν θέλω πια να ζω

Βάλε ακόμη ένα ποτό

μπάρμαν δεν βρίσκω απόψε άκρη

θέλω να πιω

με πρόδωσε σαν τον χριστό

με πότισε πολύ φαρμάκι

Την είχα για υπόδειγμα

φερέγγυας γυναίκας

μα φέρθηκε υπόγεια

γιατί είχε σκάρτη ψυχή μπαμπέσας

την αγαπούσα

μπάρμαν για εκείνη ζούσα

την αγαπούσα

την πονούσα

μα είχε σκάρτη ψυχή μπαμπέσας

ΓΡΆΨΕ ΤΟ ΤΊΤΛΟ ΕΣΎ

Δεν ζήτησα να μου δοθείς

δεν ζήτησα αστέρια

ζήτησα να μ' εμπιστευτείς

να σου κρατώ τα χέρια

Και να συμπάσχουμε μαζί

απ' της ζωής το μίσος

μ' ένα παλμό και μια ψυχή

χωρίς αλλά και ίσως

Άκουσε το τραγούδι μου

το έγραψα για σένα

μικρο μου αγγελούδι μου

μοναδική μου έννοια

Και στη καρδιά και στο μυαλό

πόνο έχω για σένα

άκουσε το τραγούδι μου

το έγραψα για σένα

Δεν ζήτησα να με κοιτάξεις

ερωτικά με πάθος

μα λίγο μέσα σου να ψάξεις

έστω αν είμαι λάθος

Κι αν βρεις ότι σε πλήγωσα

έστω και μια στιγμή

σπρώξε βαθιά τη μαχαιριά

να φύγω απ' τη ζωή

ΓΙΑΤΊ ΓΙΑΤΊ

Όλα τα ανατίναξες

μέσα σε μία στιγμή

κουρέλι με κατάντησες

γι' ασήμαντη αφορμή

Μιλούσα με το φίλο σου

κι εσύ το' δες στραβά

κουρέλι με κατάντησες

μέσα σε μια νυχτιά

Που' ναι η εμπιστοσύνη

το πάθος της καρδιάς

κουρέλι με κατάντησες

άρα δεν μ' αγαπάς

Τώρα πια ξεσκεπάστηκες

δεν σ' άφησε η ζήλια

κουρέλι με κατάντησες

με σκότωσες στη πίκρα

ΑΥΤΌ ΤΟ ΒΡΆΔΥ

Αυτό το βράδυ που τα πίνω σε θυμάμαι

κι η θύμησή σου με' χει κάνει σαν τρελό

μες το ποτήρι μου σε βλέπω και δακρύζω

και στο τσιγάρο ψιθυρίζω σ' αγαπώ

Μου έχεις γίνει γκρίζο πάθος μέσα στη ψυχή μου

να σε ξεχάσω προσπαθώ μα δεν μπορώ

δεν έχω την δύναμη να αλλάξω τη ζωή μου

και το κουράγιο πια να εξιλεωθώ

Αυτό το βράδυ που τα πίνω σε θυμάμαι

για ότι ζήσαμε μαζί τόσο καιρό

μέσα στη ζάλη μου πικρά παρηγοριέμαι

μα να σε βγάλω από τη σκέψη δεν μπορώ

ΓΟΡΓΌΝΑ ΞΕΠΡΟΒΆΛΕΙ

Το κότερο σαλπάρισε άνοιξε τα πανιά του

κι οι γλάροι το ακολουθούν πλάι στην άγκυρα του

Έβαλε πλώρη γι' ανοικτά για μαγεμένα μέρη

σχίζει την θάλασσα βαθιά κι ο ήλιος ανατέλλει

Καταμεσής στο πέλαγος γοργόνα ξεπροβάλει

το κότερο ψάχνει κοιτά αν έχει θέση άλλη

Εδώ ήρθε ο έρωτας μες το μικρό σαλόνι

ο καπετάνιος την φυλά την χαϊδεύει λιώνει

ΓΆΤΟΣ ΕΓΏ ΓΑΤΟΎΛΑ ΕΣΎ

Γάτος εγώ γατούλα εσύ

με νύχια κοφτερά

πως να ταιριάξουμε μαζί

να βρούμε τη χαρά

Εσύ μου θέλεις νεαρούς

όμως κι εγώ μικρούλες

πως να αλλάξουμε σκοπούς

να κάνουμε χαρούλες

Αφού στα μάτια με κοιτάς

τα νύχια ακονίζεις

κι ύστερα πάνω μου ορμάς

με μίσος και με βρίζεις

Αφού στα μάτια σε κοιτώ

και θέλω να σε γδάρω

πως θες να κάνουμε χωριό

να' χουμε και κουμπάρο

ΑΥΤΉ ΉΤΑΝ Η ΛΑΧΤΆΡΑ ΣΟΥ

Εσύ που τρελαινόσουν λιγάκι να με δεις

τώρα με αποφεύγεις χωρίς λέξη να πεις

εσύ που ορκιζόσουνα στα βάθη να χαθείς

τώρα με αποφεύγεις σαν το κρίμα της ζωής

Αυτή ήταν η λαχτάρα του πάθους σου για μένα

να ζω με αγωνία για όλα τα περασμένα

αυτή ήτανε η λαχτάρα του πάθους σου για λίγο

να με έχεις πια μακριά σου χωρίς κανένα ζήλο

Εσύ που όλα τ' άφηνες τα λησμονούσες

έλεγες είναι περιττά και με ζητούσες

εσύ εσύ που όταν δάκρυζες δεν πονούσες

μονάχα έτρεχες πάνω μου και το ξεχνούσες

ΓΛΥΚΙΆ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΆ

Πως να σιωπήσει η καρδιά

να μη χτυπά για σένα

μετά από τέτοια ομορφιά

γλυκιά γλυκιά μου Παναγιά

πως να μην έχει έννοια

Σαν συννεφάκι φάνηκες

που φέρνει το αγέρι

κι όταν μπροστά μου στάθηκες

με κύκλωσε η ανάσα σου

και τώρα πια δεν φεύγει

Είναι το μόνο π' άφησες

για πάντα να' χω εγώ

και σαν σταγόνα χάθηκες

μα κράτησα την ανάμνηση

σαν άγιο φυλαχτό

Πως να σιωπήσει η καρδιά

να μη κυλά το αίμα

μετά από τέτοια ευωδιά

γλυκιά γλυκιά μου Παναγιά

πως να δεχτεί το τέρμα

ΒΥΘΊΣΤΗΚΕ Ο ΉΛΙΟΣ

Πάλι η θάλασσα μουντή

βυθίστηκε ο ήλιος

και η δική μου η ζωή

έγινε μαύρο θρήνος

Σαλπάρισε η αγάπη μου

απ' τα πολλά τα λάθη μου

κλαίω για την ερημιά μου

που έχασα την χαρά μου

Πάλι η νύχτα σκυθρωπή

δεν βγήκε το φεγγάρι

και η δική μου η ψυχή

αναζητά τον Άδη

ΑΥΤΌ ΣΟΥ ΤΟ ΧΑΜΌΓΕΛΟ

Αυτό σου το χαμόγελο

με λιώνει με σκορπάει

έλα μαζί μικρούλα μου

έλα κι όπου μας πάει

Να πάμε κάτω στο νησί

αυτό το καλοκαίρι

στην Νάξο την πανέμορφη

και ο θεός το θέλει

Να ζήσουμε τον έρωτα

τα δροσερά βραδάκια

με χάδια αξημέρωτα

φιλάκια παιχνιδάκια

Και το ξημέρωμα αγκαλιά

στου κάστρου την λαγνεία

να ατενίζουμε γλυκά

τ' Αιγαίου την μαγεία

ΓΙΑΤΊ ΧΏΡΙΑ ΝΑ ΖΟΎΜΕ

Ζήτησα μια συνάντηση

για λίγο να βρεθούμε

και ν' αποτελειώσουμε

με μία σου απάντηση

γιατί χώρια να ζούμε

Πες μου γιατί θα τρελαθώ

λιώνω σου λέω σβήνω

σαν καραβάκι στο νερό

σιγά σιγά θα φύγω

πες μου γιατί θα τρελαθώ

μες το βυθό θα μείνω

Με έχεις στη αναμονή

χωρίς να λες το λόγο

τα χέρια πια να δώσουμε

να βρω και πάλι τη στοργή

αλλιώς θα παραδώσω

ΒΡΗΚΕΣ ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΑ ΑΓΆΠΗ

Σταλιά σταλιά μου ήπιες

τα νιάτα τη δροσιά μου

και τώρα πια μου έκλεισες

τις πόρτες της καρδιάς μου

Βρήκες καινούργια αγάπη

και μένανε βγάζεις σκάρτη

χωρίς να υπάρχει κάτι

κάτι συγκεκριμένο

έστω και τιποτένιο

τι άλλο να προσμένω

Εσύ δεν είσαι που' λεγες

πως δεν θα με προδώσεις

τώρα γιατί με ξεπουλάς

σιγά σιγά με δώσεις

ΆΣΕ ΤΙΣ ΑΝΑΣΦΆΛΕΙΕΣ

Γιατί όλα τα παρεξηγείς

και πάντα μ' αποπαίρνεις

σε αγαπάω σαν της αυγής

ξημέρωμα το ξέρεις

Άσε τις ανασφάλειες

και ζήσε το παρόν

ξέχνα το παρελθόν

άσε τις ανασφάλειες

τα νεύρα και τα άγχη

τίποτα δεν υπάρχει

Γιατί μου ζητάς αυταρχικά

να κάνεις το δικό σου

σου το έχω πει τόσο απλά

είμαι ο άνθρωπο σου

ΓΙΑΤΊ ΜΟΝΆΧΗ ΚΛΑΊΣ

Γιατί μονάχη κλαις

απόψε λυπημένη

κανένα πια δεν θες

είσαι απελπισμένη

Σε πλήγωσε και έφυγε

χωρίς να πει μια λέξη

τι καημός που σε' φθειρε

δεν θέλεις πια να φέξη

Άστον πια έφυγε

μην δίνεις σημασία

πες ότι έλειπε

σε άλλη πολιτεία

ΒΡΕ ΟΜΟΡΦΟΎΛΙΚΟ ΜΟΥ ΕΣΎ

Βρε ομορφούλικο μου εσύ

γλυκοκαλημερούδια

είσαι ο ουρανός και η γη

μελωδικά τραγούδια

Γι' αυτό εγώ σε αγαπώ

πιο παν' απ' την ζωή μου

για δείτε ένα θησαυρό

που έχω στην ψυχή μου

πως να μην νιώθω πως πετώ

μ' όλη την δύναμή μου

Βρε ομορφούλικο μου εσύ

γλυκοκαλημερούδια

είσαι η αύρα η ζεστή

της πλάσης τα λουλούδια

ΆΣΕ ΣΟΥ ΛΈΩ ΆΣΕ ΜΕ

Άσε σου λέω άσε με

θέλω να ηρεμήσω

μη μου ματώνεις τη καρδιά

γύρνα σου λέω πίσω

Τι γύρισες πάλι να πεις

πως δεν μπορείς να ζήσης

καθόλου δεν μ' αγάπησες

γιατί με τριγυρίζεις

Άσε σου λέω άσε με

γύρνα σ' αυτόν που ζεις

και ξέχασε τον έρωτα

που ζήσαμε εμείς

Άσε σου λέω άσε με

θέλω να ηρεμήσω

τα μάτια μου βουρκώσανε

γύρνα σου λέω πίσω

ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΛΕΣ ΕΓΩΙΣΤΉ

Γιατί με λες εγωιστή

και με καταδικάζεις

πως έχω άπονη ψυχή

και τη καρδιά μου σφάζεις

Μου λες ότι αμύνομαι

χωρίς να ξέρεις όμως

με πλήγωσαν πολλές φορές

κι είναι βαθύς ο πόνος

Γυναίκες φίλοι και γνωστοί

τους έδειχνα αγάπη

μα με τρυπούσαν με καρφί

αυτή ήταν η πληρωμή

να μου κυλά το δάκρυ

Μου λες πως είμαι γυναικάς

στη σκέψη και στα μάτια

όμως καθόλου δεν ρωτάς

αν έχω πάρει χάδια

Πάντοτε με απέρριπταν

τους έδειχνα αγάπη

μα τη κατάλληλη στιγμή

με πότιζαν φαρμάκι