Πόσα απομεσήμερα
δεν
στάθηκα στη πόρτα
αχ
στη πόρτα τη δική σου
να
νιώσω όπως πρώτα
μ'
είχες κλειστή τη κλειδαριά
όπως
και τη ψυχή σου
Γιατί
μου έβαλες φραγμό
τι
έφταιξα που φταίω
πες
μου το δίχως δισταγμό
να
πάψω ν' υποφέρω
γιατί
μου έβαλες φραγμό
τι
έφταιξα που φταίω
πες
μου το να το ξέρω
Πόσα
βράδια δεν πέρασα
έξ'
απ' το σπιτικό σου
αχ
κι άφηνα ένα αγαπώ
μπρος
στο παράθυρο σου
μ'
άκουγα τα χαμόγελα
ήσουν
με τον δικό σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου