ΤΙ ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΘΕ ΜΟΥ

Τι έχει και δεν μου μιλά

τι ειρωνεία θε μου

να λιώνει μόνος να πονά

τι αδικία πες μου

Να τον κοιτώ κατάματα

τα μάτια του να τρέχουν

ίσως να' χει οράματα

που στ' άπειρο τον τρέχουν

Να τ' απαλύνω τη ψυχή

να διώξω την ομπρέλα

       πες μου που είμαι μοναχή

θε μου θα μου' ρθει τρέλα

Δεν είναι νύχτες που πονά

και κλαίει μοναχός του

είναι οι μέρες που μιλά

στο κόσμο το δικό του